به گزارش مجله خبری نگار، سید مجید غضنفری، متخصص طب سنتی ایرانی بیان کرد: نظر به اینکه رشته طب سنتی ایرانی از سال ۱۳۸۶ به عنوان یک رشته آکادمیک به مجموعههای آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی اضافه شد و همزمان با آن انجمن علمی طب سنتی ایران نیز راه اندازی شد و بنا به دلایل مختلفی این رویداد علمی جهت تبادل نظر با سایر شتههای مربوطه فراهم نشده بود هیأت مدیره پنجمین دوره انجمن علمی تصمیم گرفت برای اولین بار این رویداد مهم را اجرایی کند.
وی افزود: در این رویداد که با استقبال گروههای مختلف پزشکی و با عنایت اساتید مختلف سایر رشتهها مواجه شد، به طور کلی ۳۹۰ مقاله علمی دریافت شد که ۲۵۱ مورد آن در قالب پوستر و ۳۳ مورد در قالب سخنرانی پذیرفته شد و ۱۰۶ مورد از مقالات نیز پذیرفته نشده است.
این متخصص طب سنتی درباره چرایی برگزاری اولین کنگره ملی طب ایرانی، گفت:یکی از مهمترین وظایف هر انجمن علمی ایجاد ارتباطات بین رشتهای با سایر رشتههای مختلف به ویژه در زمینههای اشتراک موضوعی و علمی است که برگزاری کنگرههای علمی یکی از این راهکارهاست.
دبیر پنجمین انجمن علمی طب سنتی ایران تصریح کرد: با توجه به استقبال روزافزون جامعه از مبانی و خدمات طب ایرانی و از طرفی با عنایت به وجود مدعیان و واحدهای ارائه خدمات فاقد مجوزهای لازم، ضرورت دارد که نسبت به شناسایی هرچه بیشتر مبانی اصیل علمی طب ایرانی به جامعه اقدام شود.
غضنفری اضافه کرد: امید میرود با انعکاس مناسب این قبیل رویداد رویدادهای علمی در تغییر نگرش جامعه و ارجاع صحیح آنها به متخصصان و مراجع شناخته شده و قانونی ارائه خدمات طب ایرانی شاهد کاهش مداخلات غیرعلمی باشیم.
وی ابراز داشت: به طور کلی شاخههای علم طب ایرانی، شامل دو بخش است. بخش اول، حفظ صحه، بهداشت و پیشگیری است. در این بخش با ارائه توصیههای لازم بر اساس ویژگیهای فردی (مزاج شخص) نسبت به حفظ سلامتی و ارتقاء آن اقدام میشود.
این متخصص طب سنتی ایرانی افزود: شاخه دوم نیز علم معالجات یا درمان است که شامل سه محور است. بخش اول شامل تدابیر یا دخل و تصرف در سبک زندگی فرد است و بر اساس آن تغییراتی که باعث بروز اختلال یا بیماری در فرد شده است، شناسایی و اصلاح میشود.
وی اضافه کرد:محور دوم نیز شامل استفاده از داروهای مختلف است که بنا بر توصیه حکما، به ویژه زکریای رازی سعی میشود که تا حد امکان از تغذیه به عنوان دارو استفاده شود.
غضنفری اظهار کرد: در صورت نیاز به استفاده از سایر داروها، اولویت بعد، استفاده از تک دارو (مفردات) است و چنانچه بنابر هر دلیلی استفاده از مفردات جوابگوی بیمار نبود نسبت به استفاده از داروهای ترکیبی و مرکب (قرابادین) اقدام میشود.
این متخصص طب سنتی ادامه داد: محور سوم شامل استفاده از اعمال دستی (اعمال یداوی) است که شامل روشهای مختلف ماساژ، غمز و دلک، استفاده از روغنها، خونگیری و... است. روش خون گیری نیز شامل فصدخون، زالودرمانی، حجامت است.
وی متذکر شد:نکته مهم این است که بخش بسیار کمی از مداخلات درمانی شامل اعمال یداوی و به ویژه خون گیری میشود؛ در حالی که آنچه در جامعه مشاهده میشود اینچنین ترویج شده است که طب ایرانی، مصادف است با حجامت و زالو درمانی و بالعکس است؛ در حالی که واقعیت چیزی دیگری است.
غضنفری گفت: از همین رو از همه هموطنان در خواست میشود جهت ارائه خدمات صحیح و علمی طب ایرانی به متخصصین دانشگاهی دارای مجوز یا سلامتکده و مطبهای دارای پروانه معتبر مراجعه کنند.